Βασανιστήριο

Άνοιξε στο κεφάλι μου μια τρύπα 

και χύθηκαν έξω οι πονοκέφαλοι. 

Μάτωσαν το μαξιλάρι μου όμως 

και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. 

Ζωγράφισα με το μαξιλάρι 

ένα πρόσωπο στον τοίχο. 

Είχε τα μάτια του σχισμένα 

και τα δόντια στραβωμένα. 

Έψαχνα κάπου να πλαγιάσω. 

Είχα πολύ εξαντληθεί. 

Ξημέρωσε και ξανά νύχτα. 

Σερνόμουν κάτω το πρωί. 

Βρήκα καινούργιο μαξιλάρι.

Το λέρωσα τότε κι αυτό. 

Και η ψυχή πήγε για ύπνο 

σε σύννεφο μοναχικό.

(Αντώνης Μπούζας)