Παγκόσμιος σκλάβος

Μπροστά στον υπολογιστή 

έχασε όλη τη ζωή του. 

Και γέρασε και πέθανε 

χωρίς να έχει ζήσει. 

Ήτανε κάποτε με φίλους 

να έχει μέρα υπέροχη. 

Τραγουδώντας να χαθεί 

μέσα στην Άνοιξη. 

Ήτανε βράδυ να περάσει 

αξέχαστο, χρωματιστό. 

Να χορτάσει η ψυχή του 

αγάπη, πρόσωπα μοναδικά. 

Όμως προτίμησε τον γκρίζο, 

φωτεινό κόσμο της οθόνης. 

Πάνε οι βόλτες, τα ξενύχτια, 

οι έρωτες και τα ταξίδια. 

Χαράματα μέσα στη θλίψη 

είχε ένα όραμα αιφνίδιο. 

Τον υπολογιστή γεμάτο αίμα 

την καρδιά κάποιου να κρατά.

(Αντώνης Μπούζας)

Το πρωί και το βράδυ

Το πρωί επαναστάτης, 
το βράδυ του συστήματος. 
Το πρωί με τον εργάτη, 
το βράδυ με τον πλουτοκράτη.
Το πρωί στη διαδήλωση, 
το βράδυ με το γκλοπ. 

Το πρωί φεμινιστής, 
το βράδυ φαλλοκράτης. 
Το πρωί πάμε μπροστά, 
το βράδυ μες στη σκόνη. 
Το πρωί ανατροπή, 
το βράδυ μια απ' τα ίδια. 

Το πρωί ειλικρινής, 
το βράδυ λαϊκίζει. 
Το πρωί ανθρώπινος, 
το βράδυ ένα τέρας.
Το πρωί δικός μας, 
το βράδυ εναντίον μας.

Το πρωί καμπριολέ, 
το βράδυ στη σπηλιά του. 
Το πρωί αρχόντισσα, 
το βράδυ μία πόρνη. 
Το πρωί με το λαό, 
το βράδυ ο φονιάς του.

(Αντώνης Μπούζας)