Θέλξη

Στέκεσαι ώρα στο ημίφως
σχεδόν σαν μεταφυσική.
Κοιτάς αγέρωχα και ίσως
για σένα υπάρχει η μουσική.

Πετάς τα ρούχα και μας δείχνεις
των μυστηρίων την πηγή.
Αγριωπές ματιές μας ρίχνεις
να βρεις ο άντρας ποιος εστί.

Ο δείκτης σου διαλέγει εμένα.
Τιμή μεγάλη, θα σου πω.
Να έχω πλάι μου εσένα
κι όλο τον κόσμο ν' αψηφώ.

Χορεύεις τώρα τη μορφή σου
με τις κραυγές των θρηνωδών.
Έλα αγάπη μου κι αφήσου
μύθοι να σ' εύρουν ξωτικών.

Μαζί πλαγιάζουμε για πάντα.
Οι γάμπες σου με αφεντεύουν.
Τι ανακούφιση δίνουν στον άντρα
τα στήθη που όλα τα αντέχουν!

(Αντώνης Μπούζας)

Παραδοχή

Σε βάζω στην ηλεκτρική.
Με γέννησε ο πάτος.
Πλένω τα χέρια μου με σε.
Μικρέ, με λένε Κράτος.

Εγώ σπέρνω το θάνατο
μα άλλοι με οπλίζουν.
Κακομαθαίνω τα παιδιά
στον πόνο που σφυρίζουν.

Με τη Μερσέντες μου πατώ
ανθρώπους μαραμένους.
Κρατώ αιμάτινο σταυρό
χλεύη για τους καημένους.

Κι όλοι αυτοί που σου πετώ
πόρνες πολυτελείας.
Να σε ορίζουν στο κελί
μέσω της γλειωδίας.

Θρέφω τα φίδια μου εγώ.
Ρίχνω κουφάρια στο γιαλό.
Πάντα θεριεύω όπου βρω.
Όλους εσάς ευχαριστώ.

(Αντώνης Μπούζας)