Συχνά οι ιστορίες έχουν μηνύματα
που δεν τα βάζουν οι δημιουργοί τους.
Οι οποίοι ούτε καν τα αντιλαμβάνονται.
Κι όμως περνούν μέσω αυτών στο χαρτί.
Συχνά εκπλήσσονται κι οι ίδιοι.
Αναρωτιούνται πώς είπανε αυτά
τα τόσο σημαντικά κι έξυπνα πράγματα
χωρίς ενώ τα λέγανε να το καταλάβουν.
Τα μηνύματα αυτά δεν είναι ανθρώπων.
Δεν γεννηθήκανε σε γήινο μυαλό.
Τα είπανε οι ιστορίες από μόνες τους
και όχι οι μαριονέτες συγγραφείς.
Ακουμπάει το μολύβι στο χαρτί
καθώς ένα στόμα αόρατο του ψιθυρίζει.
Το βιβλίο του διαβάζουν αρκετοί
που πρέπει κάτι σημαντικό να μάθουν.
(Αντώνης Μπούζας)
