Μπροστά στον υπολογιστή
έχασε όλη τη ζωή του.
Και γέρασε και πέθανε
χωρίς να έχει ζήσει.
Ήτανε κάποτε με φίλους
να έχει μέρα υπέροχη.
Τραγουδώντας να χαθεί
μέσα στην Άνοιξη.
Ήτανε βράδυ να περάσει
αξέχαστο, χρωματιστό.
Να χορτάσει η ψυχή του
αγάπη, πρόσωπα μοναδικά.
Όμως προτίμησε τον γκρίζο,
φωτεινό κόσμο της οθόνης.
Πάνε οι βόλτες, τα ξενύχτια,
οι έρωτες και τα ταξίδια.
Χαράματα μέσα στη θλίψη
είχε ένα όραμα αιφνίδιο.
Τον υπολογιστή γεμάτο αίμα
την καρδιά κάποιου να κρατά.
(Αντώνης Μπούζας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου