Χαίρε, Σαββάτου εσπέρας ζάλη.
Στεφάνωσε την βιοπάλη.
Ο μοχθηρός και κοπιώδης
γίνηκε ένας ευδαίμων πότης.
Πλύνε εργάτη τον ιδρώτα.
Πού τραγουδάνε απόψε ρώτα.
Τράβα μαζί με τη φαμίλια.
Του Διόνυσου καίνε καντήλια.
Όπως τα πίνει η σπορά σου
κι όπως χορεύει η ομορφιά σου,
άδραξε νότες συ ο μύστης
μελωδικά να τους υμνήσεις.
Οίνος μας πνίγει τους θανάτους.
Βαπτίζει θαρρετούς τους σκάρτους.
Ο μουσικός ο αιμοδότης
ποτέ του αίματος προδότης.
(Αντώνης Μπούζας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου