Η ωραία κοιμωμένη

Ανορεξικό κορμάκι, 

κάποτε πάλι θα γητεύεις τις καρδιές. 

Χρειάζεσαι μία ανάσα 

και άλλου είδους εραστές. 

Φύτεψε ελπίδες στο μυαλό σου 

δρόμο να πάρουν οι οχιές. 

Ό,τι σε σκότωσε στον πόνο 

γράψε πως ήταν ατυχές. 

Ώρα λοιπόν ν' αναδυθούμε. 

Μα πρώτα θα καταδυθούμε. 

Την ομορφιά να θυμηθούμε 

πνεύματος και να θαμπωθούμε. 

Πρέπει να το παραδεχθούμε, 

σώματα μόνο δεν ποθούμε. 

Έλα μαζί να συνταχθούμε 

απ' τα ρηχά για ν' αναχθούμε.

(Αντώνης Μπούζας)