Αστρικός περίπατος

Απόθεσα το σώμα μου
στ' αφράτα τα σκεπάσματα
τα ίδια με στήθη γυναικός.
Ο ύπνος γενναιόδωρος
με δέχθηκε στο άρμα του.

Βγήκα μετά στο σεληνόφως
αιθερική ψυχή της νιότης.
Περπάτησα σα μαγεμένος
κάτω απ' τα άστρα λες και είδα
της πρώτης μέθης τη μορφή.

Προορισμό δεν είχα τότε,
γιατί τον δρόμο λαχταρούσα.
Προορισμό δεν έχω ακόμα,
γιατί ποτέ μου δε θα φτάσω
κομήτη πάθους σαν θυμίζω.

Δίπλα σε ποταμό του μύθου
σ' είδα αιθερικό μου ταίρι.
Τα σώματα αγαπηθήκαν
κι όταν ο χρόνος απεφάνθη
της ύλης είδα γυρισμό.

(Αντώνης Μπούζας)