Γεννήθηκα μες στο σκοτάδι.
Έτρωγα κι έπινα σκοτάδι.
Μάνα Εδέμ μ' είχες ξεγράψει.
Διαθήκη σήψης μου ΄χες γράψει.
Μόνος μου πήγαινα στο ψύχος
μες σε σοκάκια δίχως ίχνος.
Κάθε λιμάνι γεμάτο ουρλιαχτά.
Ξάφνου συνάντησα το χάδι.
Με δέχτηκε στο σπίτι του
και μου στρωσε να κοιμηθώ.
Ω πόσο χρόνο είχα χάσει!
Λίγα λεπτά η παρουσία,
ένας αιώνας απουσία.
Σαν έχασα κάθε ουσία
όρμηξα να βρω αμνησία.
Ποτέ ξανά δε θα λυγίσω
σαν το λουλούδι στ' αεράκι.
Πάντοτε πρέπει να χορεύω
όπως η τρέλα στη σφαγή.
(Αντώνης Μπούζας)
Έτρωγα κι έπινα σκοτάδι.
Μάνα Εδέμ μ' είχες ξεγράψει.
Διαθήκη σήψης μου ΄χες γράψει.
Μόνος μου πήγαινα στο ψύχος
μες σε σοκάκια δίχως ίχνος.
Κάθε λιμάνι γεμάτο ουρλιαχτά.
Ξάφνου συνάντησα το χάδι.
Με δέχτηκε στο σπίτι του
και μου στρωσε να κοιμηθώ.
Ω πόσο χρόνο είχα χάσει!
Λίγα λεπτά η παρουσία,
ένας αιώνας απουσία.
Σαν έχασα κάθε ουσία
όρμηξα να βρω αμνησία.
Ποτέ ξανά δε θα λυγίσω
σαν το λουλούδι στ' αεράκι.
Πάντοτε πρέπει να χορεύω
όπως η τρέλα στη σφαγή.
(Αντώνης Μπούζας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου