Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Χαρτ-αετοί

Τετράδια πετάξανε στις άκρες του ορίζοντα.
Σε σύννεφα βουτήξανε παχιά και μυρωδάτα.
Μ΄ελπίδα αναδύθηκαν και γράμματα υγρά.
Μιλήσαν για τις ώρες τους που μοιάζανε στο
αίμα βουτηγμένες.


Τα είδε ένας ναυτικός που κάπνιζε την πίπα του
και γύρεψε παρέα.
Άρπαξε δύο απ΄αυτά και τη μορφή τους χάραξε.
Έπλευσε στις σελίδες τους
κοιτώντας με τα μάτια του δίδυμου αδελφού του.

Έκλεισε μέσα τους το πρόσωπό του
και έκλαψε σαν το παιδί
που έζησε στη φρίκη του ολέθρου.
Κι αυτά του δώσαν άσυλο στα τρυφερά τους σπλάχνα.
Δυο ώρες ήταν που η κραυγή εθέριζε τους γλάρους.
Σαν τέλειωσε τα φίλησε σαν νάταν οικογένεια.


“Τώρα όμως πρέπει να χωρίσουμε.
Υπέρλαμπρο το γεγονός που οι δρόμοι μας συναντηθήκαν.
Λίγες στιγμές ανάσας”.


Έτσι τετράδια πέταξαν και πάλι στα ουράνια.
Κι αυτός σαν τους θαλασσινούς άνοιξε τα φτερά του 
και κίνησε για χώρες μακρινές να βρει το πεπρωμένο.

(Αντώνης Μπούζας)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου