Άλλος κόσμος

Πολιτείες σκοτεινές και κτίρια τεράστια τον ουρανό καρφώνουν.

Οι άνθρωποι φαντάσματα, κυκλοφορούν με πρόσωπα κρυμμένα.

Τι να φοβούνται άραγε;

Γιατί να φορούν μάσκες;

Ομίχλη σκεπάζει συνήθως τα πάντα.

Και δίνει προμήνυμα κακό.

Κανείς δε ξέρει τι κρύβεται πίσω από την ομίχλη.

Βιαστικό βήμα πολιτών.

Τα ζώα ψοφάνε χωρίς λόγο.

Κι οι άνθρωποι καμιά φορά.

Τις νύχτες κάτι γρατζουνάει τις πόρτες.

Φήμες για τελετές ανίερες και βλάσφημες.

Που και που όλο και μια εξαφάνιση.

Γοτθικό περιβάλλον αρρώστιας, κλειστοφοβίας.

Κι αυτή η βρώμα που δε λέει να κοπάσει.

Είναι σαν να έχει ζωή, να θέλει να μας πνίξει.

Ολόκληρή μου τη ζωή εδώ θα την περάσω.

Απ' τη στιγμή που σε σκότωσα.

Τώρα εσύ γελάς υστερικά σαν ον από εφιάλτη.

Κι εγώ σε βρίζω και λέω ''Σκάσε!''.

Εδώ ΚΑΠΟΙΟΣ μας κυνηγάει.

Μου έχει γίνει εμμονή.

Σύντομα θα με πιάσει.

Διψώ για φως.

Θεέ μου, πόσο διψάω!..